Bart Palaszewski

---

Życiorys

Palaszewski, urodzony w Warszawie, zyskał wczesne doświadczenia życiowe w dzielnicy Bielany, a szczególnie na osiedlu Chomiczówka. W wieku trzynastu lat, razem z rodziną, podjął decyzję o emigracji do Stanów Zjednoczonych. Po przybyciu do USA, Palaszewski borykał się z niepewnością co do kierunku, jaki powinien obrać w swoim życiu zawodowym.

Choć początkowo szkolił się w różnych zawodach, takich jak fotograf i grafik komputerowy, jego życie zmieniło się po obejrzeniu po raz pierwszy gali MMA. To doświadczenie zainspirowało go do spróbowania swoich sił w tej dyscyplinie, jednak jego początkowe starcia nie były udane, ponieważ przegrał pierwsze cztery walki zawodowe.

Kariera MMA

Bart Palaszewski swoją profesjonalną przygodę w MMA rozpoczął w 2002 roku. Początkowe lata jego kariery były związane z mniejszymi galami MMA w Stanach Zjednoczonych, gdzie osiągnął szereg sukcesów, w tym zdobycie mistrzostwa XFO w wadze lekkiej. Niestety, w 2005 roku tytuł ten został mu odebrany przez Claya Guidy.

International Fight League

Od 2006 do 2008 roku Palaszewski reprezentował amerykańską organizację IFL, gdzie był członkiem drużyny Quad City Silverbacks, pod kierownictwem Pata Mileticha. W ciągu tego okresu uczestniczył w 12 walkach, z czego 8 zakończyło się jego zwycięstwem, a 4 porażką. Wśród jego ofiar znaleźli się zawodnicy UFC, tacy jak Ivan Menjivar i John Gunderson. W 2006 roku Palaszewski pomógł drużynie zdobyć dwukrotnie mistrzostwo IFL, jednak w 2008 roku organizacja zbankrutowała, co zmusiło go do poszukiwania nowych wyzwań w World Extreme Cagefighting.

World Extreme Cagefighting

3 grudnia 2008 roku Bart zadebiutował na gali WEC w Las Vegas, stając naprzeciw byłego zawodnika UFC, Alexisa Karalexisa. Palaszewski osiągnął zwycięstwo w drugiej rundzie przez TKO, co zaowocowało przyznaniem mu nagrody za „nokaut wieczoru”. Po tym sukcesie przyszły jednak dwie porażki; najpierw przegrał na WEC 39 z Ricardo Lamasem przez decyzję sędziów, a następnie z Anthonym Njokuani przez TKO na WEC 40. Po tych niepowodzeniach postanowił stoczyć walkę poza WEC w organizacji XFO, gdzie triumfował przez TKO w drugiej rundzie.

Palaszewski powrócił do WEC na galę numer 45, walcząc z Anthony’m Pettisem, który stoczył z nim zaciętą batalię, kończącą się niejednogłośnie na jego korzyść. W dalszej części roku zdołał jeszcze wygrać dwa pojedynki i ponieść jedną porażkę. W listopadzie 2010 roku ogłoszono zamknięcie WEC przez firmę Zuffa, co skutkowało przeniesieniem utalentowanych zawodników, w tym Palaszewskiego, do UFC.

Ultimate Fighting Championship

Po przeniesieniu do UFC, Bart miał na początku stoczyć swoją debiutancką walkę z Codym McKenzie na gali UFC 130, lecz kontuzja McKenzie zmusiła organizatorów do zestawienia go z Gleisonem Tibau. Ostatecznie Palaszewski nie wystąpił na tej gali z powodu własnej kontuzji, a nowym rywalem Tibau został Rafaello Oliveira. 29 października 2011 roku Bart w końcu zadebiutował, walcząc z Tysonem Griffinem na UFC 137 w wadze piórkowej. To starcie zakończył efektownym nokautem w pierwszej rundzie, zyskując nagrodę za „nokaut wieczoru”.

Niestety, na UFC 144 w Saitamie uległ Hatsu Hiokiemu na punkty, co tylko podkreśliło zmieniającą się sytuację zawodnika. Po trzeciej porażce z rzędu, tym razem z Colem Millerem, Bart został zwolniony z UFC. Po tych trudnych doświadczeniach zakończył swoją karierę MMA w lutym 2014 roku.

Osiągnięcia

Mieszane sztuki walki

Bart Palaszewski jest jednym z czołowych zawodników w dziedzinie mieszanych sztuk walki, a jego osiągnięcia są dowodem na jego determinację oraz talent.

• w 2002 roku zdobył pierwsze miejsce na Mistrzostwach MMA,
• od 2004 do 2005 roku był mistrzem organizacji XFO w wadze lekkiej,
• w 2006 roku zdobył dwa tytuły mistrza drużynowego w International Fight League jako członek ekipy Quad City Silverbacks.

Życie prywatne

Bart i jego partnerka, Jen, zawarli związek małżeński 15 listopada 2008 roku. Ich życie rodzinne wzbogaciło się o córkę Natalie, która przyszła na świat w sierpniu 2007 roku.

---

Oceń: Bart Palaszewski

---