Aleksander Szymański to postać, która zapisała się w historii polskich szachów. Urodził się 24 stycznia 1933 roku w Warszawie, gdzie spędził swoje dzieciństwo i młodość. Jako utalentowany szachista, odniósł wiele sukcesów na krajowej i międzynarodowej scenie szachowej.
Zmarł 27 marca 2011 roku, pozostawiając po sobie niezatarte ślady nie tylko w sferze szachów, ale także w nauce jako fizyk. Jego wkład w obie dziedziny życia ukazuje wyjątkową wieloaspektowość jego talentów oraz pasji.
Kariera szachowa
W latach pięćdziesiątych XX wieku Aleksander Szymański osiągnął znaczące sukcesy w polskim świecie szachów. W roku 1952 oraz 1953 dwukrotnie miał zaszczyt uczestniczyć w finałach mistrzostw Polski. Jego największe osiągnięcie miało miejsce podczas debiutu, kiedy to zdobył brązowy medal mistrzostw kraju, odbywających się w Katowicach. W kolejnym roku, podczas mistrzostw rozgrywanych w Krakowie, zajął XIII miejsce.
Aleksander Szymański dwukrotnie reprezentował Polskę na akademickich mistrzostwach świata, w tym w 1955 roku w Lyonie oraz w 1956 roku w Uppsali. Jego pasja do szachów nie ograniczała się jedynie do rywalizacji, gdyż w 1957 roku, wspólnie z Władysławem Litmanowiczem, opublikował książkę pod tytułem Reflektorem po szachownicach świata.
Według retrospektywnego systemu Chessmetrics, najlepszą lokatę w swojej karierze zajmował w listopadzie 1953 roku, kiedy to uplasował się na 200. miejscu na świecie.
Pozostali ludzie w kategorii "Sport i rekreacja":
Krzysztof Cuch | Jan Metelski | Tadeusz Gebethner | Sławomir Zwierzyński | Anna Hertel | Weronika Kordowiecka | Szymon Pośnik | Tadeusz Bartodziejski | Uwe-Jens Mey | Ewa Kłobukowska | Dominika Miłoszewska | Luiza Złotkowska | Daniel Bogusz | Gerard Zdziarski | Jakub Nowak (lekkoatleta) | Bart Palaszewski | Tadeusz Blauth | Magdalena Piekarska | Irmina Rzeźnicka | Norbert BanaszekOceń: Aleksander Szymański (szachista)