Antoni Furmańczyk

---

Życiorys

Antoni Furmańczyk, po aresztowaniu w 1906 roku, został skazany na zesłanie z powodu członkostwa w Narodowym Związku Robotniczym. Jego powrót do kraju w 1922 roku przyniósł ze sobą dynamiczne zaangażowanie w sprawy publiczne. W tym samym roku objął prestiżową funkcję prezesa zarządu Narodowej Partii Robotniczej w Częstochowie, a dwa lata później, w 1924, został wybrany do Rady Powiatowej Kasy Chorych w Częstochowie.

W latach 1925–1927 pełnił obowiązki radnego miasta, reprezentując Narodową Partię Robotniczą. W 1930 roku zaangażował się w działalność polityczną na szerszą skalę, zostając przewodniczącym rady powiatowej BBWR i kandydując do Sejmu z ramienia tej partii.

Niestety, życie Furmańczyka zakończyło się tragicznie. Został zabity w zamachu przez Jana Kostrzewskiego, który wydał atak w odpowiedzi na zniszczenie lokalu PPS przez piłsudczyków. W trakcie ataku Kostrzewski zastrzelił nie tylko Furmańczyka, ale także komisarza Kasy Chorych Józefa Rejowskiego, prezesa Związku Pracy NPR Macieja Mołdę oraz urzędnika Michała Zawadzkiego. W wyniku tego dramatycznego wydarzenia ranni zostali także naczelny lekarz Kasy Chorych dr Tadeusz Biluchowski oraz skarbnik Związku Pracy NPR Józef Pukiewicz. Walka, która wybuchła w czasie zamachu, zakończyła się również śmiercią zamachowca.

Antoni Furmańczyk spoczywa na Cmentarzu Kule w Częstochowie. Jego synowie, Henryk oraz Wacław, zasłużyli się jako oficerowie Armii Krajowej, kontynuując rodzinne tradycje patriotyczne i zaangażowanie w walkę o niepodległość Polski.

---

Oceń: Antoni Furmańczyk

---