Jerzy Gutsche

---

Życiorys

Jerzy Gutsche przyszedł na świat jako syn Euzebiusza oraz Michaliny z Radwanów. Po ukończeniu gimnazjum, kontynuował edukację, zdobywając tytuł na Wydziale Prawa Uniwersytetu Poznańskiego w 1925 roku. Był aktywnym członkiem Bratniej Pomocy oraz stowarzyszenia młodzieżowego „Odrodzenie”.

W okresie po I wojnie światowej, od 1918 roku, angażował się ochotniczo w służbę wojskową w Wojsku Polskim. W 1921 roku został przeniesiony do rezerwy, gdzie miał przydział do 1 Pułku Łączności w Zegrzu. Został zweryfikowany 8 stycznia 1924 roku w stopniu porucznika, ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i lokatą 41. w korpusie oficerów rezerwy łączności.

W 1934 roku, jako oficer rezerwy, znajdował się w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień w Poznaniu. Otrzymał także przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr VII, gdzie był w dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr VII. Zamieszkiwał Poznań, gdzie od 1929 roku pełnił rolę wykładowcy Wyższej Szkoły Handlowej, a od 1931 roku również na Wyższej Katolickiej Szkole Społecznej. Poza działalnością akademicką, pracował jako dziennikarz oraz publicysta, współpracując z wieloma znanymi czasopismami, takimi jak „Gazeta Poznańska”, gdzie pełnił funkcję sekretarza redakcji „Dziennika Poznańskiego” oraz „Tęczy” i „Przewodnika Społecznego”. Był również aktywnym twórcą w poznańskim oddziale Polskiego Radia. W swoim dorobku miał wiele książek i broszur.

W obliczu II wojny światowej, we wrześniu 1939 roku, został zmobilizowany. Podczas kampanii wrześniowej pełnił rolę oficera obrony przeciwlotniczej i został przydzielony do sztabu w Ostrowie Wielkopolskim. Po agresji ZSRR na Polskę 17 września 1939 roku, Jerzy Gutsche został aresztowany przez Sowietów i przetrzymywany w obozie w Kozielsku. Wiosną 1940 roku został przetransportowany do Katynia, gdzie padł ofiarą rozstrzelania dokonanego przez funkcjonariuszy NKWD w Smoleńsku, w ramach decyzji Biura Politycznego KC WKP(b) z 5 marca 1940 roku. Został pochowany na Polskim Cmentarzu Wojennym w Katyniu. W 1943 roku, podczas ekshumacji przeprowadzonych przez Niemców, jego zwłoki zostały zidentyfikowane pod numerem 3208, a jego tożsamość określono jako Jerzy Gucze. Przy ciele, które znajdowało się w mundurze, odkryto pocztówkę oraz kartkę z adresami.

Jerzy Gutsche był żonaty z malarką Marią z domu Panieńska, z którą doczekał się trojga dzieci. Jego córka, Halina Gutsche-Siewierska (1928-2011), była artystą plastykiem i znana była z ilustracji książkowych.

Upamiętnienie

5 października 2007 roku Minister Obrony Narodowej, Aleksander Szczygło, podjął decyzję o pośmiertnym awansie Jerzego Gutsche do stopnia kapitana. Uroczystość ta miała miejsce 9 listopada 2007 roku w Warszawie, w czasie wydarzenia „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.

Publikacje

Jerzy Gutsche jest autorem wielu znaczących dzieł, które miały wpływ zarówno na młodzież, jak i na ogół społeczeństwa.

• Na drogę akademickiego życia: książka dla maturzystów, akademików i rodziców (1927),
• Czem być możemy? (1930),
• Narodziny gazety (1933).

---

Oceń: Jerzy Gutsche

---