Anna Magdalena Majcher, urodzona 14 sierpnia 1962 roku w Warszawie, jest znaną polską aktorką, która zdobyła uznanie zarówno w filmie, teatrze, jak i telewizji.
Jej wieloletnia kariera artystyczna przyczyniła się do wzbogacenia kultury polskiej, a talent oraz wszechstronność uczyniły ją jedną z cenionych postaci w branży. W kolejnych akapitach przyjrzymy się bliżej jej osiągnięciom oraz wpływowi na polską sztukę aktorską.
Życiorys
Anna Majcher to niezwykła postać, która w 1985 roku zdobyła wykształcenie w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej w Warszawie, uzyskując dyplom rok później, w 1986. Jej kariera aktorska obfitowała w wiele znaczących ról i związków z różnymi teatrami.
W pierwszych latach swojej działalności artystycznej występowała w renomowanych miejscach takich jak Teatr Ateneum w Warszawie, gdzie pracowała w latach 1984–1985 oraz ponownie od 1998 do 2001. Kolejnym istotnym etapem jej kariery było zaangażowanie w Teatr Współczesny, gdzie pozostawała od 1985 do 1996 roku.
W ciągu swojej kariery, aktorka miała także okazję występować w Teatrze Muzycznym „Roma” w 1994 roku oraz w Teatrze Studio, z którym była związana w latach 1996-1998. Współpraca z Teatrem Rampy miała miejsce w 2003 roku, a także z Teatrem Komedia, w którym występowała w 2006 roku.
W latach 2003-2007 Majcher była również związana z Teatrem Nowym w Łodzi. Jej sztuki obejmowały także spektakle Teatru Telewizji, co przyczyniło się do jej popularności w polskiej kulturze teatralnej. W 1999 roku otrzymała Nagrodę im. Zbigniewa Cybulskiego, co stanowi dowód na jej wyjątkowy talent i wkład w sztukę.
Dziś aktorka mieszka w Warszawie. W ostatnich latach zdecydowała się na zawieszenie kariery aktorskiej, jednak jej osiągnięcia pozostają w pamięci wielu miłośników teatru.
Filmografia
Filmografia Anny Majcher obejmuje szereg ról, które ukazują jej wszechstronność jako aktorki. Oto chronologiczny przegląd jej osiągnięć na ekranie:
- 1985: Jezioro Bodeńskie jako kelnerka w piwiarni (nie występuje w napisach),
- 1987: Pan Samochodzik i niesamowity dwór jako ekscentryczna wczasowiczka Mery,
- 1987: Łuk Erosa jako Nastka, służąca Miechowskich,
- 1987: Śmieciarz jako prostytutka (odc. 1 i 2),
- 1989: Stan strachu jako Ewa,
- 1990: Śmierć dziecioroba jako Blada,
- 1993: Plecak pełen przygód jako Sari,
- 1995: Gnoje jako mieszkanka Bieszczad,
- 1996: Szabla od komendanta jako Hanka,
- 1996: Dzień wielkiej ryby jako recepcjonistka w hotelu,
- 1996: Wirus jako Marusia,
- 1999: Ogniem i mieczem jako karczmarka,
- 1999, 2000: Graczykowie,
- 1999: Badziewiakowie jako Jola Przysadko,
- 2000: Kalipso jako żona Kalipso,
- 2000: Wyrok na Franciszka Kłosa jako sekretarka Szwutkego,
- 2000: Piotrek zgubił dziadka oko, a Jasiek chce dożyć spokojnej starości jako Dusia Figlewiczowa,
- 2000: Pucuś jako kasjerka Celina,
- 2002: Quo vadis jako Kalwia Kryspinilla,
- 2002: Lokatorzy jako Jadzia Biernacka,
- 2003: Zaginiona jako chora w szpitalu psychiatrycznym,
- 2003: Fanfan Tulipan (Fanfan la tulipe) jako Wanda,
- 2003: Męskie-żeńskie jako fryzjerka Bożenka,
- 2004: Szaleńcy jako recepcjonistka,
- 2004: Kryminalni jako Pawełczykowa (odc. 10),
- 2005–2006: Niania odc. 10, 35, 43 jako Marta, kuzynka Frani, córka Józka,
- 2007: Ja wam pokażę! jako kelnerka (odc. 1),
- 2008: Niezawodny system jako Gąsiorkowa,
- 2009: Londyńczycy 2 jako pani Zosia,
- 2009: 39 i pół jako Basia Wilk,
- 2016: Powidoki jako sąsiadka Strzemińskiego,
- 2021: Powrót do tamtych dni jako Danka.
Każda z ról, jakie zagrała, przyczyniła się do jej kariery, która trwa po dziś dzień.
Teatr Telewizji
W dorobku artystycznym Anny Majcher znajduje się wiele znaczących realizacji telewizyjnych, które ukazują jej umiejętności reżyserskie oraz zdolności artystyczne. Poniżej przedstawiamy listę najważniejszych jej osiągnięć w Teatrze Telewizji:
- 1983: Dom nad rzeką Moskwą – reżyseria: Tomek Zygadło,
- 1985: Branzilla – reżyseria: Michał Kwieciński,
- 1986: Miniatury Czechowa – reżyseria: Krzysztof Wojciechowski,
- 1987: A oni lecieli na księżyc – reżyseria: Z. Saratlic,
- 1987: Postępowanie wyjaśniające – reżyseria: Tomek Zygadło,
- 1988: Swojskie spotkania trzeciego stopnia – reżyseria: Wojciech Adamczyk,
- 1990: Długi świąteczny obiad – reżyseria: Marek Nowicki,
- 1990: Zapach orchidei Eustachego Rylskiego – reżyseria: Kazimierz Kutz,
- 1991: Próba – reżyseria: Jerzy Sztwiertnia,
- 1992: Kłótnie literatów – reżyseria: Krystyna Sznerr,
- 1992: Skąpiec – reżyseria: Jan Bratkowski,
- 1992: Mężczyzna wg G. Zapolskiej – reżyseria: Wojciech Nowak,
- 1994: Biedny rycerz – reżyseria: Szczepan Szczykno,
- 1994: Upadek (Dürrenmatt) – reżyseria: Krzysztof Magowski,
- 1995: Roztwór profesora Pytla – reżyseria: Szczepan Szczykno,
- 1995: Sentymenty (Agnieszka Osiecka) – reżyseria: Elżbieta Protakiewicz,
- 1996: Lucyna – reżyseria: Andrzej Barański,
- 1996: Dekameron (Boccaccio) – reżyseria: Maciej Dutkiewicz,
- 1997: Magiczna telewizja – reżyseria: Lena Szurmiej,
- 1998: Czwarty pokój – reżyseria: Piotr Łazarkiewicz,
- 2000: Wyrok śmierci na Franciszka Kłosa – reżyseria: Andrzej Wajda,
- 2003: Dzień przed zachodem – reżyseria: M. Zmarz-Koczanowicz, w roli nauczycielki.
Spektakle teatralne
W bogatej karierze Anny Majcher można znaleźć wiele znaczących spektakli, które zapisały się w historii polskiego teatru. Poniżej przedstawiamy przykłady jej występów w kolejnych latach:
- 1984: Złe zachowanie, reż. Andrzej Strzelecki; Teatr Ateneum w Warszawie,
- 1985: Idż na brzeg, widać ogień; Teatr Współczesny w Warszawie,
- 1985: Niech no tylko zakwitną jabłonie, reż. Krzysztof Zaleski; Teatr Współczesny w Warszawie,
- 1986: Lorenzaccio, reż. Krzysztof Zaleski; Teatr Współczesny w Warszawie,
- 1987: Mistrz i Małgorzata, reż. Maciej Englert; Teatr Współczesny w Warszawie,
- 1987: Życie wewnętrzne, reż. Marek Koterski; Teatr Współczesny w Warszawie,
- 1989: Życie i niezwykłe przygody żołnierza, reż. Maciej Englert; Teatr Współczesny w Warszawie,
- 1991: Don Juan, czyli kamienny gość, reż. Jan Buchwald; Teatr Współczesny w Warszawie,
- 1992: Czego nie widać, reż. Maciej Englert; Teatr Współczesny w Warszawie,
- 1993: Kochanek, reż. Szczepan Szczykno; Teatr Komedia w Warszawie,
- 1994: Wizyta starszej pani, reż. Wojciech Adamczyk; Teatr Współczesny w Warszawie,
- 1995: Sztukmistrz z Lublina, reż. Jan Szurmiej; Warszawska Opera Kameralna,
- 1996: Don Juan, reż. Jerzy Grzegorzewski; Teatr Studio,
- 1998: Opowieści Lasku wiedeńskiego, reż. Agnieszka Glińska; Teatr Ateneum w Warszawie,
- 1998: Tak daleko a tak blisko…, Teatr Ateneum w Warszawie,
- 2003: Siódme mniej kradnij, Teatr Rampa,
- 2003: Mistrza i Małgorzaty, reż. A.M. Marczewski; Teatr Nowy w Łodzi,
- 2005: Poszaleli, reż. E. Korin; Teatr Nowy w Łodzi,
- 2006: Stepping out, reż. K. Jasiński; Teatr Komedia w Warszawie.
Nagrody
Kariera Anny Majcher została doceniona licznymi nagrodami, które potwierdzają jej talent i ciężką pracę w sztuce teatralnej:
- 1985: „Złoty Kamerton” – nagroda krytyków za Złe zachowanie na Festiwalu Szkół Teatralnych w Łodzi,
- 1990: Stypendium rządu francuskiego dla najbardziej obiecującej aktorki młodego pokolenia,
- 1991: Nominacja do Złotych Lwów – 16. Festiwal Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni – za rolę Bladej w Śmierci dziecioroba,
- 1992: Nagroda im. Zbyszka Cybulskiego,
- 2005: Wyróżnienie „Rzeczypospolitej” za rolę Kota Behemota w przedstawieniu Mistrz i Małgorzata.
Przypisy
- Paweł Piotrowicz: Anna Majcher: wcale nie pensjonariuszka. Onet.pl. 31.08.2012 r. [dostęp 05.05.2020 r.]
Pozostali ludzie w kategorii "Kultura i sztuka":
Anna Gostyńska | Zdzisław Najda | Monika Stefanowicz | Mieczysław Naruszewicz | Cezary Kwieciński | Seweryn Reszka | Jonasz Tołopiło | Pola Gonciarz | Krzysztof Chodorowski | Jacek Skiba | Mateusz Banasiuk | Włodzimierz Kwaskowski | Helena Berlewi | Błażej Dzikowski | Stanisław Pomian Wolski | Jan Żyznowski | Mirosław Zbrojewicz | Konrad Darocha | Ludwika Woźnicka | Ida PierelotkinOceń: Anna Majcher