Anna Gostyńska

---

Życiorys

Anna Gostyńska zadebiutowała na scenie 10 czerwca 1873 roku, występując w teatrzyku ogrodowym Pod Lipą, mieszczącym się w Warszawie. Po tym wydarzeniu podjęła współpracę z różnymi zespołami teatralnymi w Królestwie Polskim. W sezonie 1877/1878 pełniła rolę kierowniczki teatru, który funkcjonował w Zamościu i Włodawie. W kolejnych latach była także związana ze scenami w Łodzi oraz Lublinie. Przez blisko czterdzieści lat otaczała opieką polski teatr we Lwowie, którego siedzibą był na początku teatr Skarbkowski, a później Teatr Miejski. Została do niego zaangażowana przez Jana Dobrzańskiego w 1880 roku, a jej związek z tym teatrem trwał aż do jej śmierci.

Debiut Anny Gostyńskiej w lwowskim teatrze miał miejsce 12 kwietnia 1880 roku, kiedy to wystąpiła jako Anna Dudtów. Wkrótce zyskała miano jednej z czołowych polskich aktorek, a jej talent dostrzegły zarówno publiczność, jak i krytycy. Jej umiejętności były wszechstronne – grała wiele ról, w tym różnorodne postacie, co uwydatniało jej wielki talent. Krytyka często podkreślała psychologiczny realizm oraz prawdę w granych przez nią kreacjach, a także doskonałe wyczucie epoki i stylu.

Wśród jej niezapomnianych ról znalazły się Pani Dulska w Moralności pani Dulskiej, Matka w Balladynie oraz Gospodyni w Weselu. Ponadto, do znakomitych wcieleń Anny Gostyńskiej należały: Dorota w Krakowiakach i Góralach, Pani Jowialska w Panu Jowialskim, Aza w Peer Gyncie oraz Pani Pernelle w Świętoszku. Występowała także w operach i operetkach, przykładem może być rola Wieśniaczki w Widmach-Dziadach Stanisława Moniuszki. Rasowy talent pozwolił jej gościnnie występować z zespołem lwowskim na scenach polskich oraz zagranicznych, m.in. w Krakowie, Paryżu i Wiedniu.

Obchody jubileuszowe pracy artystycznej Anny Gostyńskiej odbyły się dwukrotnie we Lwowie – w 1898 oraz 1910 roku. Po jej śmierci została pochowana na cmentarzu Łyczakowskim w alei zasłużonych, obok słynnej Gabrieli Zapolskiej.

---

Oceń: Anna Gostyńska

---