Parafia Matki Bożej z Lourdes w Warszawie

---

Historia

W roku 1900, w budynku zlokalizowanym przy ul. Wileńskiej 63 (obecnie 69), Jadwiga i Wacław Mańkowscy zainicjowali działalność ośrodka wsparcia i wychowania dla ubogich chłopców, który nosił nazwę „Dom Pracy dla chłopców imienia J. i W. Mańkowskich”. Od 1917 roku pieczę nad placówką sprawowali księża marianie. Od samego początku istnienia zakładu na drugim piętrze usytuowana była kaplica dedykowana Matce Bożej z Lourdes.

W 1933 roku księża marianie wystąpili do Kurii Biskupiej z prośbą o zezwolenie na budowę większego kościoła, lecz uzyskali jedynie zgodę na stworzenie kaplicy, która miała stanąć na skrzyżowaniu ulic Wileńskiej oraz Szwedzkiej. 30 czerwca 1935 roku kaplicę, zrealizowaną według projektu Stanisława Mancewicza, poświęcił ks. kardynał Aleksander Kakowski. Obiekt wzniesiony został z cegły, był otynkowany, a jego dach pokryto blachą. Wnętrze kościoła miało długą i szeroką na 20 m oraz 16,5 m przestrzeń, osiągając wysokość 8,5 m. Dodatkowo dwie galerie usytuowane nad bocznymi nawami oraz chór z organami dysponującymi 15 głosami powiększały ogólną powierzchnię kościoła, która wynosiła 530 m².

20 stycznia 1951 roku, w wyniku działań ks. arcybiskupa Stefana Wyszyńskiego, przy kościele księży Marianów erygowano nową parafię. Pierwszym proboszczem został ks. Władysław Bakalarz. W 1975 roku stary kościół przeszedł przebudowę według projektu inż. Mariana Szymanowskiego. Na głównej ścianie pojawił się duży artystyczny Krucyfiks Chrystusa, zaprojektowany i wykonany przez Jerzego Macha w 1973 roku. Po prawej stronie umieszczono figurę Matki Bożej Niepokalanej z Lourdes – patronki kościoła, która była otaczana szczególną czcią przez wiernych i sprowadzona z Lourdes w trakcie budowy kościoła w 1935 roku. Ściany przyozdabiały rzeźby Drogi Krzyżowej, stworzone przez Zofię Trzcińską-Kamińską w 1962 roku, oraz obraz Miłosierdzia Bożego, namalowany przez Jana Molgę w 1955 roku.

W 1984 roku parafia uzyskała pozwolenie na budowę nowej świątyni. W 1985 roku prace rozpoczął ks. proboszcz Zdzisław Minota, a następnie, od listopada 1986 roku, kontynuował je ks. proboszcz Kazimierz Śliwiński. Proces budowy kościoła zaprojektowanego przez Jacka Jagodę trwał ponad 6 lat, a wnętrze świątyni zostało zaplanowane i częściowo zrealizowane przez Jerzego Machaja. Statua Matki Bożej, patronki kościoła, została przeniesiona do nowo powstałej świątyni.

Konsekracji nowej świątyni oraz sanktuarium chorych, któremu patronuje Matka Boża z Lourdes, dokonał ks. biskup Kazimierz Romaniuk, pierwszy ordynariusz diecezji warszawsko-praskiej, w dniu 7 października 1992 roku, podczas święta Matki Bożej Różańcowej.

Wspólnoty i ruchy

W parafii Matki Bożej z Lourdes w Warszawie funkcjonuje wiele różnorodnych wspólnot i ruchów, które łączą parafian w modlitwie, działaniach charytatywnych oraz aktywnościach muzycznych. Każda z tych grup jest unikalna i pełni ważną rolę w życiu parafialnym.

• Chór parafialny,
• Młodzieżowy Zespół Muzyczny,
• Schola dziecięca,
• Ministranci,
• Caritas,
• Domowy Kościół – Kręgi Rodzin,
• Neokatechumenat,
• Legion Maryi,
• Wspólnota św. Bernadetty,
• Wspólnoty AA, Al-Anon, DDA, AN,
• Ruch Focolari,
• Wspólnota 12. Kroków dla Chrześcijan.

Każda z wymienionych grup zachęca do zaangażowania, dzielenia się wiarą oraz wspierania się nawzajem w codziennych zmaganiach. Dzięki nim parafia staje się miejscem żywej wspólnoty, gdzie można znaleźć wsparcie oraz duchowe oparcie.

---

Oceń: Parafia Matki Bożej z Lourdes w Warszawie

---