Zenon Pieniążek

Debiutując w pierwszej lidze w 1929 roku w meczu przeciwko Pogoni Lwów, Zenon szybko stał się kluczowym zawodnikiem drużyny. Już w 1932 roku jego umiejętności w ofensywie przyczyniły się do znacznych sukcesów warszawskiego zespołu. Niestety, w 1939 roku, na skutek wybuchu II wojny światowej, jego kariera piłkarska została brutalnie przerwana.

W trakcie wojny, Zenon nie zaprzestał gry w piłkę i występował w konspiracyjnym zespole Polonii, co pokazuje jego ogromną pasję do sportu. Po wojnie, w sezonie 1946, wraz ze swoją drużyną zdobył mistrzostwo Polski, co było wyjątkowym osiągnięciem, biorąc pod uwagę trudne warunki – wystarczy przypomnieć, że drużyna ta wywodziła się z zrujnowanej Warszawy, nie posiadając stadionu ani odpowiednich finansów.

Jednakże, w 1946 roku, Zenon doznał poważnego wypadku motocyklowego, który w wyniku amputacji stopy uniemożliwił mu dalszą grę jako zawodnik. Nie zrezygnował jednak z piłki nożnej – po zakończeniu kariery zawodniczej, zajął miejsce trenera w Polonii, pełniąc tę funkcję do 1948 roku.

W ostatnich latach swojego życia Zenon Pieniążek zmarł w Warszawie, a jego niezatarte ślady w historii klubu oraz polskiej piłki nożnej są nadal pamiętane. Został pochowany na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie, w kwaterze 220, rządzie 4, grobie 17, gdzie spoczywa wśród innych uznanych postaci związanych z kulturą i sportem Polski.