Ewa Kłobukowska


Ewa Janina Kłobukowska to wybitna postać w polskiej lekkiej atletyce, znana ze swoich osiągnięć w biegach sprinterskich. Urodziła się 1 października 1946 roku w Warszawie, co czyni ją jednym z czołowych sportowców swojego pokolenia.

W trakcie swojej kariery, Ewa zdobyła wiele znaczących nagród i tytułów, w tym złoty medal olimpijski, który stanowi szczytowe osiągnięcie w jej karierze sportowej. Ponadto, była rekordzistką świata, co dodatkowo podkreśla jej wyjątkowe umiejętności i determinację na lekkoatletycznym arenie.

Edukacja

W 1965 roku Ewa Kłobukowska z powodzeniem zakończyła swoją edukację w Technikum Ekonomicznym nr 6 z siedzibą w Warszawie. Następnie, w 1972 roku, ukończyła SGPiS, zdobywając tytuł magistra ekonomii.

Kariera

Ewa Kłobukowska z dumą reprezentowała barwy Skry Warszawa, klubu, który stał się ważnym punktem w jej sportowej karierze. W 1964 roku, podczas XVIII Letnich Igrzysk Olimpijskich, które odbyły się w Tokio, zdobyła złoty medal w sztafecie 4 × 100 metrów, gdzie biegła w składzie z Teresą Ciepłym, Iriną Kirszenstein oraz Halina Górecką. Ponadto, wywalczyła również brązowy medal na 100 metrów, uzyskując znakomity czas 11,6 sekundy.

Rok później, w 1965 roku, w Pradze, Ewa osiągnęła rewelacyjny wynik 11,1 sekundy, co pozwoliło jej na pobicie rekordu świata w biegu na 100 metrów. Kiedy w 1966 roku uczestniczyła w VIII Mistrzostwach Europy w Budapeszcie, wywalczyła tytuł dwukrotnej mistrzyni Europy w biegu na 100 metrów i w sztafecie 4 × 100 metrów, a także zdobyła tytuł wicemistrzyni na dystansie 200 metrów.

Jednak w 1967 roku zniknęła z bieżni, a oficjalne informacje mówiły o kontuzji. Rzeczywista przyczyna tej sytuacji była bardziej złożona – działacze z RFN i ZSRR złożyli donos do Międzynarodowego Stowarzyszenia Federacji Lekkoatletycznych (IAAF) dotyczący weryfikacji płci zawodniczki na podstawie jej chromosomów. Z punktu widzenia dzisiejszej medycyny, takie oskarżenia były bezpodstawne. W ciągu roku Ewa zaszła w ciążę, co skutkowało narodzinami jej syna.

Dobrowolne wycofanie się z rywalizacji miało na celu ochronę polskiego sportu przed ewentualnym międzynarodowym skandalem, co przyczyniło się do przedwczesnego zakończenia kariery Ewy Kłobukowskiej. W latach późniejszych pracowała w Przedsiębiorstwie Montażu Elektrowni i Urządzeń Przemysłowych „Energomontaż Północ”. Jej zasługi doceniono w 1998 roku, gdy prezydent RP Aleksander Kwaśniewski odznaczył ją Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.

Dalsze wyróżnienia nadeszły w 2011 roku, kiedy prezydent RP Bronisław Komorowski przyznał jej Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, a w 2021 roku prezydent RP Andrzej Duda uhonorował ją Krzyżem Komandorskim tego samego odznaczenia. W 2016 roku Rafał Podraza postanowił zebrać wspomnienia o tej wybitnej lekkoatletce i wydał je książce zatytułowanej „Kłobukowska. Przerwany bieg”.

Przypisy

  1. Kłobukowska. Przerwany bieg [online], antykwariatsportowy.pl [dostęp 18.10.2024 r.]
  2. a b c d Ewa Kłobukowska – Polski Komitet Olimpijski. [dostęp 31.01.2023 r.]
  3. Ewa Kłobukowska – nieznana historia. magazynbieganie.pl. [dostęp 09.07.2022 r.]
  4. Dariusz Faron: Panna Ewa już nie biegnie. sport.onet.pl, 15.04.2020 r.
  5. Tarnished gold: Some of the ‘great’ Olympics cheats [online], The Independent, 01.08.2012 r. [dostęp 02.03.2021 r.]
  6. M.P. z 2021 r. poz. 867.
  7. M.P. z 2012 r. poz. 230.
  8. M.P. z 1999 r. nr 6, poz. 68.
  9. Ewa Kłobukowska odznaczona Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski. pzla.pl, 20.07.2021 r. [dostęp 23.07.2021 r.]

Oceń: Ewa Kłobukowska

Średnia ocena:4.74 Liczba ocen:8