Stefania Paszkowska

W okresie II wojny światowej, od 1942 roku, Stefania angażowała się w działalność konspiracyjną. W czasie powstania warszawskiego pełniła ważne funkcje, takie jak sanitariuszka, łączniczka oraz radiotelegrafistka w kompanii K-2 pułku AK "Baszta", działając na Mokotowie. Jej odwaga i poświęcenie za pomoc w ratowaniu rannych żołnierzy batalionu "Karpaty" zostały uhonorowane przyznaniem Krzyża Walecznych.

Po wojnie Stefania była przetrzymywana jako jeniec w obozie koncentracyjnym w Stutthofie. W latach 50. XX wieku miała zaszczyt być pilotem rajdowym znakomitego zawodnika, Władysława Paszkowskiego, a w latach 1960-1966 pełniła funkcję menadżera podczas wyścigów gokartowych i samochodowych.

Obok swoich osiągnięć sportowych, Stefania Paszkowska była także aktywną działaczką Automobilklubu Polski (AP) oraz Polskiego Związku Motorowego (PZMot). Należała do Okręgowej Komisji Sportu Samochodowego w Warszawie oraz Koła Seniorów AP, co podkreśla jej znaczący wkład w rozwój sportu samochodowego w Polsce.

Stefania Paszkowska zmarła w szpitalu Wolskim w Warszawie. Jej uroczystości pogrzebowe odbyły się 25 października 2007 roku, a jej ostatnim miejscem spoczynku jest cmentarz Bródnowski w Warszawie, gdzie została pochowana w kwaterze 12A-2-21/22.