Felicja Schabińska

---

Życiorys

Felicja Schabińska była utalentowaną zawodniczką, która reprezentowała kilka klubów sportowych, w tym Grażynę Warszawa w latach 1925–1926 oraz Legię Warszawa w okresie 1927–1931. Następnie była związana z AZS w latach 1932–1933. Brała udział jako olimpijka w Letnich Igrzyskach Olimpijskich w Los Angeles w 1932 roku.

W swoim dorobku sportowym Felicja jest także medalistką III Światowych Igrzysk Kobiecych, które odbyły się w Pradze w 1930 roku, gdzie zajęła trzecie miejsce w sztafecie 4 x 100 m. W tym wyścigu biegła razem z Aliną Hulanicką, Marylą Freiwaldówną i Stanisławą Walasiewiczówną, osiągając czas 50.8 sekundy. Felicja Schabińska odnosiła największe sukcesy w biegu na 80 m przez płotki, gdzie już w 1927 roku plasowała się na 6-7 miejscu w światowych tabelach.

Była także 9-krotną rekordzistką kraju w biegu na 80 m przez płotki i w różnych sztafetach. Na swoim koncie miała szereg tytułów mistrza kraju – sześciokrotnie zdobyła mistrzostwo w biegu na 80 m przez płotki w latach: 1927 oraz 1930-1933, a także w biegu na 100 m w 1930 roku.

Rekordy życiowe Felicji to: 80 m przez płotki – 12.4 sekundy uzyskane w 1932 roku, skok wzwyż – 1.40 metra z 1928 roku, 100 m – 12.8 sekundy z 1930 roku i 200 m – 27.7 sekundy z 1929 roku.

W 1936 roku Felicja wyszła za mąż za znakomitego szermierza i medalistę olimpijskiego Tadeusza Friedricha, z którym doczekała się dwóch córek. W okresie okupacji Felicja przebywała w Warszawie, a w listopadzie 1944 roku przeniosła się z mężem do Krakowa, gdzie mieszkała aż do śmierci.

Ostatecznie znalazła miejsce spoczynku na cmentarzu Rakowickim, gdzie została pochowana ze swoim mężem, Tadeuszem Friedrichem (kwatera: XVIII-7-40).

---

Oceń: Felicja Schabińska

---