Bożena Gniedziuk, znana również po mężu jako Markiewicz, urodzona 4 sierpnia 1961 roku w Warszawie, a zmarła 12 stycznia 2014 roku w tym samym mieście, była wybitną polską piłkarką ręczną. Grała na pozycji obrotowej i osiągnęła znaczne sukcesy w swojej karierze sportowej, będąc medalistką mistrzostw Polski oraz reprezentantką kraju.
W ciągu swojej kariery w polskiej drużynie narodowej rozegrała 241 meczów, co czyni ją jedną z najważniejszych postaci w historii polskiej piłki ręcznej. Do grudnia 2017 roku była rekordzistką w liczbie występów w kadrze narodowej, aż do momentu, gdy wyprzedziła ją Kinga Grzyb.
Życiorys
Kariera klubowa
Bożena Gniedziuk rozpoczęła swoją przygodę z piłką ręczną w MKS Praga Warszawa pod skrzydłami trenera Jerzego Noszczaka. W 1978 roku dołączyła do II-ligowego klubu AZS Warszawa, gdzie w sezonie 1979/1980 zdołała awansować zespołowo do ekstraklasy, grając tam aż do 1983 roku. Następnie przeniosła się do Skry Warszawa, również prowadzonej przez Noszczaka, gdzie w 1985 roku zdobyła swój jedyny medal mistrzostw Polski, który był srebrny. W 1991 roku zmieniła kraj i wyjechała do Norwegii, występując kolejno w drużynach Oslo Haugevit (1991/1992) w drugiej lidze oraz IL Vestar (1992–1993) w lidze pierwszej. Kolejnym przystankiem w jej karierze była drużyna Rumelange w Luksemburgu, z którą spędziła sezon 1993/1994, a ostatnim zespołem, w którym grała, była Via Veny Warszawa w sezonie 1994/1995, odzyskując wówczas trenera Jerzego Noszczaka, z którymi zdobyła Puchar Polski w 1995 roku.
Kariera reprezentacyjna
Debiut w reprezentacji Polski miał miejsce 10 kwietnia 1981 roku, kiedy to wzięła udział w towarzyskim meczu przeciwko Szwecji. W sumie brała udział w mistrzostwach świata grupy A, dwukrotnie osiągając 13. miejsce w 1986 roku i 9. miejsce w 1990 roku. Uczestniczyła także w pięciu mistrzostwach świata grupy B, gdzie jej drużyna zajmowała różne miejsca, a w tym 6. miejsce w 1981 roku, 2. miejsce w 1983, 7. miejsce w 1985 i 1987 oraz 6. miejsce w 1989 roku. Ostatni występ w reprezentacji przypadł na 24 czerwca 1992 roku, kiedy to zagrała w towarzyskim meczu z Rumunią. Łącznie w biało-czerwonych barwach rozegrała 241 spotkań, co stanowiło rekord reprezentacji Polski do 2017 roku, zdobywając przy tym 398 bramek.
Po zakończeniu kariery zawodniczej zdecydowała się na pracę jako trener w Varsovii oraz nauczycielka wychowania fizycznego w Markach, gdzie zresztą mieszkała.
Przypisy
- Polki po wygranej z Brazylią 17. na MŚ piłkarek ręcznych. rp.pl, 11.12.2017 r. [dostęp 11.12.2017 r.]
- Bożena Gniedziuk nie żyje. sport.wp.pl, 12.01.2014 r. [dostęp 11.12.2017 r.]
- Władysław Zieleśkiewicz w książce 90 lat polskiej piłki ręcznej, wyd. Związek Piłki Ręcznej w Polsce, Warszawa 2008, podaje liczbę 243, w artykule cytowanym w bibliografii podaje liczbę 241.
Pozostali ludzie w kategorii "Sport i rekreacja":
Stanisław Krzypkowski | Felicja Schabińska | Dariusz Banaszek | Aleksandra Goss | Adam Robak | Anna Balicka | Adrian Jaśkiewicz | Krzysztof Komosa | Karolina Kocięcka | Kacper Filipiak | Anna Łukasiak | Antoni Tołkaczewski | Piotr Buciarski | Karolina Szczepaniak | Michał Frank | Maciej Kosmol | Wanda Kwaśniewska | Emilia Kośla | Andrzej Puławski | Zbigniew IwańskiOceń: Bożena Gniedziuk