Zbigniew Puchalski (żeglarz)

---

Życiorys

Urodził się jako syn Bolesława Montwit Puchalskiego oraz Aleksandry Puchalskiej z domu Gellert. Jego życie zawiodło go najpierw do Koszalina, gdzie w roku 1946 osiedliła się jego rodzina. Dwa lata później, w 1948, postanowił pogłębić swoje umiejętności morskie, kończąc kurs w Państwowym Centrum Wyszkolenia Morskiego w Gdyni. Następnie udał się na Śląsk, aby kontynuować naukę w Liceum Przemysłu Hutniczego w Chorzowie, jednocześnie pracując w nocy w kopalniach węgla kamiennego. W wolnych chwilach spędzał lato w klubie żeglarskim „Tramp”, żeglując po jeziorach lub po otwartym Bałtyku.

W latach 1952–1953 pracował w Walcowni Metali Kolorowych „Dziedzice”. Po tym okresie, w 1956 roku, rozpoczął studia na Wydziale Metalurgii Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie, które zakończył w 1961 roku z dyplomem magistra inżyniera. W 1964 roku uzyskał patent jachtowego sternika morskiego, co otworzyło mu drzwi do dalszej przygody z żeglarstwem.

Rok 1965 był przełomowy; rozpoczął pracę w Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni jako starszy technolog, a następnie w Dziale Programowania Rozwoju Stoczni. W tym samym roku opatentował innowacyjny wynalazek „Metoda zabezpieczenia izolatorów do tranzystorów przed korozją”, z którego dochody postanowił przeznaczyć na budowę własnego jachtu pełnomorskiego. Kupił zniszczony wrak jachtu zbudowanego w 1935 roku, który był przeznaczony na złom. Własnoręcznie przeprowadził remont przy wsparciu stoczni, nadając jachtowi imię „Miranda”, na cześć samosteru zamontowanego przez Sir Francisa Chichestera w Gipsy Moth III przed regatami OSTAR 1960. Uroczysty chrzest jachtu odbył się we wrześniu 1970 roku.

Jednocześnie nieustannie podnosił swoje kwalifikacje żeglarskie, uzyskując kolejno tytuły jachtowego kapitana żeglugi bałtyckiej w 1967 roku oraz jachtowego kapitana żeglugi wielkiej w 1969 roku. Do 1971 roku przepłynął łącznie 15 tysięcy mil morskich. Reprezentując stoczniowy Jacht Klub „Stal”, dwukrotnie zdobył mistrzostwo Polski w klasie Star. Na pokładzie swojego jachtu „Miranda” wziął udział w samotnych regatach transatlantyckich OSTAR-72, kończąc rywalizację na 32 miejscu spośród 55 startujących jachtów.

Na początku lat 70. zainicjował współpracę ze Stocznią im. Komuny Paryskiej, która objęła patronatem budowę jachtu „Copernicus”. Jako członek załogi brał udział w regatach dookoła świata Whitbread 1973-1974. W 1975 roku uczestniczył w samotnych regatach atlantyckich AZAB-75 na brytyjskim jachcie „Orzeł”, uzyskując 13. miejsce wśród 56 startujących jachtów. Kolejne samotne regaty OSTAR-76 na jachcie „Miranda” traktował jako pierwszy krok do zrealizowania większego marzenia: rejsu dookoła świata. Przez Kanał Panamski, Australię i wokół Przylądka Dobrej Nadziei, rejs odbył się w latach 1976-1980.

W 1981 roku opuścił Polskę, kierując się w stronę Australii, gdzie podjął pracę w koncernie CRA-Comalco w Sydney. Po przejściu na emeryturę w 1997 roku, osiedlił się w Queenslandzie na północno-wschodnim wybrzeżu Australii. W 2005 roku, z okazji 25-lecia ukończenia samotnego rejsu dookoła świata, postanowił odwiedzić Polskę, aby podzielić się swoimi wspomnieniami i doświadczeniem.

---

Oceń: Zbigniew Puchalski (żeglarz)

---