Małgorzata Paćko

W 1969 roku, na mistrzostwach Europy juniorek, Paćko zdobyła trzy medale. W szczególności w konkurencji karabinu standardowego leżąc z 50 metrów, osiągnęła niesamowity wynik 591 punktów, co przyczyniło się do jej pierwszego indywidualnego medalu. Ponadto, w tym samym roku, wspólnie z Elżbietą Kowalewską i Wandą Ryczko, zdobyła brązowy medal w drużynie w tej samej kategorii. Zespół zadebiutował także w karabinie standardowym w trzech pozycjach na 50 metrów, zdobywając srebro.

Rok później, w 1970, Małgorzata Paćko powtórzyła sukces, zdobywając brąz w tej samej konkurencji z tą samą drużyną. W seniorskich rozgrywkach europejskich, jej osiągnięcia były równie imponujące. Na mistrzostwach w 1971 roku, stanęła na podium, odnosząc pierwsze miejsce w karabinie standardowym leżąc oraz drugie miejsce w karabinie standardowym w trzech pozycjach. Jej zespół składał się z Eulalii Rolińskiej oraz Anny Małkiewicz.

W późniejszych latach zdobyła kolejne medale: w 1973 roku brąz w karabinie pneumatycznym, a rok później srebro. W 1974 roku, ponownie sięgnęła po brąz w karabinie standardowym w trzech pozycjach, a w 1975 roku zdobyła pierwsze miejsce w tej samej konkurencji. Najwyższym osiągnięciem tego okresu była jej ostatnia szansa na medal w 1978 roku, kiedy to rywalizowała w karabinie standardowym leżąc z 50 metrów.

Warto zaznaczyć, że jednym z jej najbliższych sukcesów indywidualnych żal było czwarte miejsce na mistrzostwach Europy w 1976 roku w Skopje, gdzie zabrakło jej mało do podium. Pomimo to, Małgorzata Paćko pozostaje ikoną polskiego strzelectwa.